سازگاری قارچهای بیماریزای حشرات و اسانسهای گیاهی جهت استفاده در مهار شپشه قرمز آرد (Tribolium Castaneum) |
کد مقاله : 1025-9THCBIOCON |
نویسندگان: |
فاطمه جمالی *1، فریبا سهرابی2، فائزه زارع شیبانی3، مریم جعفری زاده4 1گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران 2گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران 3گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر 4گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه خلیج فارس |
چکیده مقاله: |
شپشه آرد Tribolium castaneum (Herbst) (Coleoptera: Tenebrionidae) دارای پراکنش جهانی بوده و یکی از مهمترین آفات اقتصادی محصولات انباری به شمار میرود. استفاده از قارچهای بیمارگر حشرات و اسانسهای گیاهی از جمله روشهای ایمن در مهار آفات انباری به شمار میروند؛ با اینحال، اسانسهای گیاهی و قارچهای بیمارگر ممکن است در زمان استفاده همزمان، دارای برهمکنشهای مثبت و منفی با یکدیگر باشند. هدف از این پژوهش ارزیابی سازگاری اسانسهای گیاهی جداسازی شده از زنیان، رازیانه (Foeniculum vulgare)، اکالیپتوس(Eucalyptus globules)، مریمگلی(Savia mirzayanii) ، مرزنجوش(Majorana hortensis) و آویشن(Thymus vulgaris) با Beauveria bassiana جدایههای Z1 و IRAN1395C، Lecanicillium lecanii جدایه IRAN229 و Paecilomyces lilacinus جدایه IRAN1026 در نظر گرفته شد. در ابتدا، اثرات حشرهکشی قارچها علیه شپشه آرد با دو روش غوطهوری در سوسپانسیون قارچ و گندم تیمار شده با قارچ صورت گرفت. علاوه بر این، سمیت شش اسانس گیاهی نیز علیه حشره کامل شپشه ارزیابی شد. در بخش بعدی پژوهش، اثر غلظت LC25 سه اسانس رازیانه (13/86 میکرولیتر در لیتر)، زنیان (2/235 میکرولیتر در لیتر) و اکالیپتوس (33/111 میکرولیتر در لیتر) بر رشد میسلیومی، جوانهزنی اسپور و اسپورزایی چهار جدایه قارچی بررسی گردید. نتایج نشان داد که در روش غوطهوری، حداقل LT50 در قارچ L. lecanii (4/10 روز) دیده شد ولی LT50 در روش گندم تیمار شده با سوسپانسیون قارچ در محدوده 1/13-2/15 روز قرار داشت. میزان LC50 برای E. globulus، F. vulgare و T. ammi علیه حشرات کامل به ترتیب 3/162، 3/140 و 310 میکرولیتر در لیتر هوا بود. سه اسانس مورد بررسی در غلظتهای زیرکشنده دارای اثرات بازدارندگی بسیار قوی علیه جوانهزنی، رشد میسلیومی و اسپرزایی قارچها بودند. هر سه اسانس در گروه بازدارندگی 4 که بیشترین رده بازدارندگی بود طبقهبندی شدند. بازدارندگی از جوانهزنی، از 100 درصد در L. lecanii تحت تاثیر اسانس رازیانه تا 3/52 درصد در قارچ B. bassiana Z1 تحت تاثیر اسانس زنیان متغیر بود. نتایج این پژوهش نشان داد که اسانسهای اکالیپتوس، زنیان و رازیانه و نیز قارچهای بیمارگر حشرات L. lecanii، B. bassiana و P. lilacinus میتوانند در صورت استفاده به تنهایی، به عنوان ابزار مفیدی برای کنترل شپشه آرد مد نظر قرار گیرند ولی این عوامل با یکدیگر سازگار نبوده و استفاده توام از آنها توصیه نمیگردد. |
کلیدواژه ها: |
Beauveria bassiana، Paecilomyces lilacinus، کنترل میکروبی، سمیت تدخینی |
وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |