بررسی تاثیر ترکیبات زیستی تریکودرما بر برخی آنزیمهای دفاعی مرکبات علیه Phytophthora citrophthora |
کد مقاله : 1100-9THCBIOCON |
نویسندگان: |
معصومه حسینی * گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان، رفسنجان، کرمان، ایران |
چکیده مقاله: |
بیماری گموز مرکبات ناشی از بیمارگر Phytophthora citrophthoraیکی از مهمترین بیماریهای خاکزاد مرکبات است که سالانه موجب خسارت اقتصادی و کاهش عملکرد محصول باغات میشود. با توجه به مشکلات زیست محیطی و بهداشتی ناشی از استفاده از ترکیبات شیمیایی و به منظور کاهش مصرف سموم شیمیایی در کنترل این بیماری، اثر بیوکنترلی جدایه های تریکودرما در ایجاد مقاومت القایی با مکانیسم تولید آنزیمهای پراکسیداز، پلیفنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و پروتئین در گیاهان لیموترش آلوده به قارچ فیتوفتورا در تیمار با گونههای انتخابی تریکودرما شامل Trichoderma harzianum ، T. autroviridae، T. guizhouenses و T. virens مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی اثر بازدارندگی و القای مقاومت ترکیبات زیستی تریکودرما (خاک کاربرد و پاششی)در مقایسه با ترکیبات محرک القایی یا ضد قارچی ISR2000، فسفیت پتاسیم (PK)، فوزتیل آلومینیوم یا آلیت، اکسیکلرورمس بصورت خاک کاربرد در شرایط گلخانه بررسی گردید. القای مقاومت با بررسی میزان فعالیت آنزیمهای دفاعی پلیفنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز، پراکسیداز و پروتئین در روزهای سوم، ششم و نهم پس از مایه زنی بیمارگر با استفاده از دستگاه اﺳﭙﻜﺘﺮوﻓﺘﻮﻣﺘﺮ مورد بررسی قرار گرفت.. بیشترین میزان تولید آنزیم متعلق به روز نهم بعد از مایهزنی بیمارگر بود. در بررسی آنزیمهای دفاعی ترکیبات زیستی تریکودرما از بین شش تیمار ذکر شده سطح بالاتری از دو آنزیم گایاکول پراکسیداز ، فنیل آلانین آمونیالیاز و پلیفنل اکسیداز در گیاه لیموترش ایجاد کرد و از نظر افزایش پروتئین در سطح متوسطی قرار گرفت. نتایج نشان داد که قارچ تریکودرما قادر به افزایش معنیدار این آنزیمها در گیاه است. یافتههای حاضر نشان داد که امکان استفاده از استرینهای تریکودرما به عنوان فعال کننده سیستم دفاعی گیاه در حضور بیمارگر، در مدیریت مبارزه با بیماریهای گیاهی وجود دارد. |
کلیدواژه ها: |
کلمات کلیدی: ترکیبات زیستی تریکودرما، فیتوفتورا، کنترلبیولوژیک، آنزیم |
وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |