ارزیابی بیوفرمولاسیون Talaromyces flavus در کنترل بیماری شانکر ریزوکتونیایی ساقه سیبزمینی در شرایط مزرعه |
کد مقاله : 1103-9THCBIOCON |
نویسندگان: |
امیر ارجمندیان *1، سهیلا میرزایی2، لاله نراقی3 1عضو هیات علمی - بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان. ایران 2عضو هیات علمی گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا. همدان. ایران 3عضئ هیات علمی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران. ایران. |
چکیده مقاله: |
بیماری شانکر ریزوکتونیایی ساقه سیبزمینی ناشی از قارچ Rhizoctonia solani، در استان همدان و سایر مناطق سیبزمینیکاری کشور از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد. این بیماری موجب کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت محصول سیبزمینی میگردد. در حال حاضر رایجترین روش کنترل این بیماری استفاده از سموم قارچکش در ضدعفونی غدهها و یا محلولپاشی بوتهها میباشد. با توجه به ناکارآمدی سموم قارچکش در کنترل عوامل بیماریزای خاکزی، آلودگیهای زیست محیطی ناشی از آنها و نیز احتمال پیدایش نژادهای مقاوم عوامل بیماریزا، استفاده از سایر روشها به ویژه کنترل بیولوژیک از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق در سال 1395، ابتدا زادمایهی جدایهی (TF-Po-V-52) T. flavus روی بستر سبوس برنج تکثیر شد. سپس، در دو مزرعه واقع در شهرستانهای همدان (یکن آباد) و بهار با سابقهی آلودگی شدید به بیماری، غدههای بذری ارقام جیلی و اگریا در هنگام کاشت با زادمایه مذکور (به میزان 5/1 گرم به ازای هر غده بذری 100 گرمی) آغشته شدند و در سطح 2000 متر مربع کشت گردیدند. پس از گذشت 6 هفته از زمان کاشت، بطور تصادفی با خارج نمودن 100 بوته از قسمتهای مختلف مزرعه درصد وقوع بیماری (DI) و شدت آلودگی بوتهها (DS) به این بیماری ثبت گردید. برای تعیین شدت بیماری از روشBains و (1997) Clive با مقیاس صفر تا چهار استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با مقایسه درصد وقوع و شدت بیماری در تیمار کنترل بیولوژیک و تیمار شاهد (ضدعفونی غدهها با قارچکش کاربندازیم ۶۰%WP به میزان یک کیلوگرم در هکتار) انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد در کنترل شانکر ریزوکتونیایی ساقه سیبزمینی، تیمار کنترل بیولوژیک نسبت به تیمار قارچکش برتری داشته است، بطوریکه درصد وقوع و شدت بیماری در تیمار کنترل بیولوژیک در شهرستان همدان به ترتیب به میزان 5/10 و 7/32 درصد و در شهرستان بهار به ترتیب 4/68 و 8/81 درصد نسبت به تیمار قارچکش کمتر بوده است. بنابراین زادمایهی TF-Po-V-52 میتواند به عنوان یک قارچکش بیولوژیک در مزارع سیبزمینی به منظور کنترل بیماری شانکر ریزوکتونیایی ساقه استفاده شود. |
کلیدواژه ها: |
سیبزمینی، کنترل بیولوژیک، Rhizoctonia solani |
وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |