| مهار بیماری پاخوره گندم با استفاده از ترکیبات القا کننده مقاومت |
| کد مقاله : 1122-9THCBIOCON |
| نویسندگان: |
|
الهام صفری *1، روح الله شریفی2، سعید عباسی2 1گروه گیاهپژشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران 2گروه گیاهپزشکی، دانشگاه رازی |
| چکیده مقاله: |
| پاخوره (Take-all) با عامل Gaeumannomyces tritici از بیماری‌های مهم غلات به‌ویژه گندم است. روش‌های زراعی به صورت نسبی سبب کاهش بیماری می‌شوند و تا کنون قارچکشی علیه این بیماری در ایران به ثبت نرسیده است. استفاده از ترکیبات القا کننده مقاومت، یک استراتژی نوین برای مهار بیمارگرهای گیاهی با استفاده از توان ژنتیکی گیاه است. با توجه به این که تاکنون تحقیقی در زمینه بررسی کارایی این نوع ترکیبات علیه بیماری پاخوره غلات صورت نگرفته است، این پژوهش به صورت یک آزمایش گلخانه‌ای در قالب طرح کرت های کاملاً تصادفی انجام شد. بذور گندم رقم پیشگام ضدعفونی سطحی شده در تشتک های پتری جداگانه حاوی محلول 100 میکرومولار ترکیبات بنزوتیازول، متیل سالیسیلات، متیل جاسمونات، بوتان دیول، ایندول و استوئین و شاهد (آب مقطر) به مدت 30 دقیقه قرار داده شدند. کشت بذرها در گلدان‌های حاوی مایه تلقیح بیمارگر انجام گردید و گلدان‌ها به مدت 30 روز در گلخانه نگهداری شدند. سپس وزن خشک ریشه و ساقه و میزان خسارت ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد آزمایش در صفت وزن خشک ریشه تفاوت معنی داری با شاهد آلوده ایجاد نکردند ولی در صفت وزن خشک اندام هوایی، تیمارهای بنزوتیازول، استوئین و متیل سالیسیلات وزن خشک را به صورت قابل توجه ای افزایش دادند و اختلاف معنی داری با شاهد سالم نداشتند. همه ترکیبات مورد استفاده قادر بودند خسارت بیمارگر را به صورت قابل توجه ای کاهش دهند. بیشترین کاهش بیماری نسبت به شاهد آلوده در تیمارهای بنزوتیازول و استوئین مشاهده شد که شاخص بیماری را به ترتیب 9/60 و 4/57 درصد کاهش دادند. استفاده از ترکیبات القا کننده مقاومت رهیافتی امیدبخش در مهار بیماری پاخوره غلات است. |
| کلیدواژه ها: |
| پیشگام، ترکیبات فرار، دفاع میزبان، مقاومت |
| وضعیت : مقاله به صورت مشروط برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
